ปัจจุบัน

จิต ที่เร่าร้อน ทุกข์ทรมานทุรนทุราย ก็คือจิตที่ไม่เคยฝึกฝนเจริญภาวนา ก็เหมือนรถที่วิ่งด้วยความเร็วสูง

ในความเร็ว 150 กม./ชม. เราไม่สามารถพิจารณาสิ่งใดๆได้เลย นอกจากถนนที่อยู่ข้างหน้า

ในความเร็ว 100 กม/ชม. เราเห็นสีรั้ว ลักษณะหลังคาบ้านที่อยู่ข้างถนน

ในความเร็ว 50 กม./ชม. เราเห็นบ้านเลขที่ และ จำนวนหน้าต่างของบ้านข้างถนน

ในความเร็ว 20 กม./ชม. เราเห็นคนที่อยู่ในบ้าน ชนิดของต้นไม้รอบบ้าน และสิ่งต่างๆที่อยู่ในบ้านได้เกือบทั้งหมด

ในความเร็ว 0 หรือ หยุด ณ ปัจจุบันขณะ เราสามารถเข้าไปในบ้าน พิจารณาทุกสิ่งอย่างที่เป็น เพื่อให้ได้คำตอบจนเกิดปัญญาให้เห็นเป็นไปตามจริง หรือรู้แจ้งได้

การอยู่ในปัจจุบัน คือรู้เท่าทันจิต จึงเข้าสู่สมดุล ความเป็นปกติ ความสมบูรณ์แบบ เพราะปัจจุบันคือผลของอดีต และคือเหตุแห่งอนาคต. การอยู่กับปัจจุบัน หรือรู้เท่าทันจิต จึงสามารถกำหนดอนาคต และ อดีตได้ และประตูเข้าสู่ #ปัจจุบัน คือ ลมหายใจ เข้า และ ออก . . . ด้วยบารมีพระพุทธเจ้าที่มีพลังงานความถี่สั่นสะเทือนแห่งปัญญาสูงที่สุดเหนือทุกสรรพสิ่ง จึงพึงระลึกนึกถึงอยู่ทุกลมหายใจขณะภาวนา

. . . หายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ . . . ด้วยธรรมชาติของจิตที่เข้าสู่สภาวะธรรม คือเห็นการเกิดและดับเป็นของธรรมดา ก็จะเกิดตัวรู้ว่าทุกสรรพสิ่งนั้นไม่เที่ยง จึงไม่ควรยึดให้เกิดทุกข์ และนี่เองคือ ปัญญา ที่นำพาสู่การ ดับทุกข์ภัยในวัฏฏะได้อย่างถาวร . . . _/\_

กระแสบุญสงบร่มเย็น ดับความเร่าร้อนได้